بهترين دعانويس ايران 09053876440



مؤلّف گويد: اين دعا همان دعاي رسول خدا صلي اللّه عليه و آله در روز بدر و احزاب، و دعاي حضرت سيد الشهدا عليه السّلام در روز عاشورا است، و جز اين دعا دو دعاي ديگر از حضرت روايت شده كه در روز عاشورا خواندند، يكي دعايي است كه به حضرت سجاد عليه السّلام تعليم فرمودند، زماني كه ايشان را به سينه خود چسباند در حالي كه از بدن مباركشان خون مي جوشيد، و اين دعا را براي حاجت و نياز مهم و اندوه و بلاي سخت و امر بزرگ دشوار مي خوانند، و آن دعا اين است:


بِحَقِّ يس وَالْقُرْآنِ الْحَكيمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ يا مَنْ يَقْدِرُ عَلي حَوآئِجِ السّآئِلينَ يا مَنْ يَعْلَمُ ما فِي الضَّميرِ يا مُنَفِّساً عَنِ الْمَكْرُوبينَ يا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومينَ يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ يا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغيرِ يا مَنْ لايَحْتاجُ اِلَي التَّفْسيرِ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بي كَذا و كَذا


به حق يس و قرآن حكيم، و به حق ط و قرآن عظيم، اي كه بر نيازهاي خواهندگان توانايي، اي كه آنچه در باطن است مي داني، اي خارج كننده غم و اندوه از گرفتاران، اي گشاينده غم از غمناكان، اي رحم كننده به پيرمرد، اي روزي دهنده به كودك صغير، اي كه نياز به تفسير نداري، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و با من چنين و چنان كن.

و حاجت خود را بخواه.

پنجم: از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: دست خود را به جانب آسمان برداشت و گفت:

رَبِّ لاتَكِلْني اِلي نَفْسي طَرْفَةَ عَيْنٍ اَبَدَاً لا اَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْثَرَ


اي پروردگارم هرگز چشم برهم نهادني مرا به خود وامگذار نه كمتر از اين و نه بيشتر

ششم: و از آن حضرت روايت شده: اين كلمات را مي گفت:

اِرْحَمْني مِمّا لاطاقَةَ لي بِهِ وَلاصَبْرَ لي عَلَيْهِ


بر آنچه تابش را ندارم و بر آن توان صبر برايم نيست به من رحم كن

هفتم: از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: بگو:

اَللّهُمَّ اِنّي اسْئَلُكَ بِجَلالِكَ وَ جَمالِكَ وَ كَرَمِكَ اَنْ تَفْعَلَ بي كَذا وَ كَذا


خداوندا به جلال و جمال و كرمت از تو مي خواهم با من چنين و چنان كني

هشتم: از فضل بن يونس نقل شده: موسي بن جعفر عليه السّلام به من فرمود كه بسيار بگو: الّلهمّ لا تجعلني من المعارين و لا تخرجني من التّقتصير يعني: خدايا مرا از كساني كه ايمانشان عاريه و ناپايدار است قرار مده، يا مرا از كساني كه آنها را به خودشان وانهادي، همانند چهارپايي كه مهارش را به گردنش افكنند و او را به چراكردن رها كنند، كه هركاري بخواهد بكند، و هركجا بخواهد برود و مرا از تقصير بيرون مكن، يعني چنان مكن كه من خود را مقصّر ندانم، بلكه چنان باشم كه هميشه خود را مقصّر در گاه تو بدانم.

نهم: از حضرت باقر عليه السّلام روايت شده: حق تعالي مردي از باديه را به سبب اين دو كلمه كه به آن دعا كرد آمرزيد:

اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْني فَاَهْلٌ لِذلِكَ اَنَا وَ اِنْ تَغْفِرْلي فَاَهْلٌ لِذلِكَ اَنْتَ


خدايا اگر عذابم كني، من سزاوار آنم، و اگر بيامرزي ام تو شايسته آني.

دهم: از داور رقّي روايت شده: از حضرت صادق عليه السّلام مي شنيدم، بيشتر چيزي كه در دعا به آن اصرار مي ورزيد، خدا را به حق پنج تن: محمّد و امير مؤمنان و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام مي خواند.

يازدهم: از يزيد ضايغ روايت شده: به حضرت صادق عليه السّلام گفتم: خدا را براي ما بخوان، حضرت اين دعا را براي ما خواند: اللّهمّ ارزقهم صدق الحديث، و اداء الامانة، و المحافظة علي الصّلوات، الّلهمّ انّهم احقّ خلقك ان تفعله بهم، الّلهم افعله بهم.

دوازدهم: اين دعا را كه امير مؤمنان مي خواند بخواند:

اَللّهُمَّ مُنَّ عَلَيَّ بِالتَّوَكَّلِ عَلَيْكَ وَالتَّفْويضِ اِلَيْكَ وَالرِّضا بِقَدَرِكَ وَ التَّسْليمِ لاَِمْرِكَ حَتّي لا اُحِبَّ تَعْجيلَ ما اَخَّرْتَ وَ لاتَاْخيرَ ما عَجَّلْتَ يا رَبَّ الْعالَمينَ


خدايا به توكّل بر خودت، و واگذاشتن به نگاهت، و خشنودي به تقديرت، و تسليم در برابر امرت بر من منّت گذار، تا شتاب آنچه را تأخير انداختي، و تأخير آنچه را در آن شتاب كردي دوست نداشته باشم، اي پروردگار جهانيان.

سيد بن طاووس نقل کرده است که امام حسن عليه السلام براي برآورده شدن خواستههايش از خدا [صفحه 245 ] چنين دعا ميکرد:

قال عليه السلام: يا من اليه يفر الهاربون و به يستانس المستوحشون صل علي محمد و اله و اجعل انسي بک فقد ضاقت عني بلادک و

اجعل توکلي عليک فقد مال علي أعدائک اللهم صل علي محمد و ال محمد و اجعلني بک أصول و بک اجول و عليک اتوکل و

اليک انيب. اللهم و ما وصفتک من صف? أو دعوتک من دعاء يوافق ذلک محبتک و رضوانک و مرضاتک فاحيني علي ذلک و

امتني عليه و ما کرهت من ذلک فخذ بناصيتي الي ما تحب و ترضي. بؤت اليک ربي من ذنوبي و استغفرک من جرمي و لا حول و

لا قوه الا بالله لا اله الا هو الحليم الکريم و صلي الله علي محمد و اله و اکفنامهم الدنيا و الآخره في عافي? يا رب العالمين [ 338 ]. امام

حسن عليه السلام فرمود: (اي آن که درماندگان فراري به سوي او روي ميآورند و بيمناکان به او پناه ميآورند! بر محمد و آل او

درود فرست و مرا مأنوس خود ساز که سرزمينهايت بر من تنگ آمده است! و توکلم را به خودت اختصاص بده که دشمنانت

آهنگ من کردهاند. خداوندا! بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و خاندان او درود فرست و گشت و گذارم را به سوي خود قرار

ده و به تو توکل دارم و به سوي تو باز ميگردم. خداوندا! با هر صفتي که توصيفت کنم و به هر دعايي که بخوانمت و آن با محبت

صفحه 142 از 326

و خشنودي و خرسندي تو سازگار باشد، پس مرا با آن زنده بدار و با آن بميران ولي آنچه از آنها را که دوست نميداري، مسيرم را

و براي فرار از » در دست گير و سوي آنچه که دوست داري و خرسند آني [هدايت کن] اي پروردگارم! از [دست] گناهانم

سوي تو باز ميگردم و از جرمهايم، از تو پوزش ميطلبم. هيچ قدرتي جز قدرت الهي نيست، مگر بواسطهي خداوند، هيچ « گناهانم

خدايي نيست جز او که با گذشت و بخشنده است و خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست و مشکل دنيا و آخرت ما را در

[ سلامتي برطرف کن. اي پروردگار جهانيان.) [صفحه 246

برگرفته از کتاب فرهنگ سخنان امام حسن مجتبي عليه السلام نوشته: محمد دشتي


تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها

دیجی کالا مقالات تعميراتي آموزش رایگان سئو مونولوگ فوتبال شهرچهاربرج نصب و اجراي آردواز با مناسب ترين قيمت آموزش و تدريس تار و سه تار در تهران و کرج روان شناسي يا فطرت شناسي؛سايکولوژي خوانده پشيمان رسانه سلطان موزیک جاوید